காலம்

 கடிகார முள்ளை

சிறிது பின்னோக்கி நகர்த்திவிட்டு

காலத்தின் பின்னே 

ஒளிந்து கொள்கிறேன்.

அம்மா

தீபாவளி தவறாமல்

எல்லோருக்கும் மருதாணியிட்டு

தானும் மருதாணிக் கைகளோடு

வலம் வருவாள் அம்மா.

வீடு இன்றும்

மத்தாப்பூ வாசம் மறந்து

மருதாணி வாசத்திற்காக

காத்துக் கிடக்கிறது,

கொய்யாக் கிளி

கொய்யா பழுக்க

காத்திருக்கும் கிளியொன்று .

கூடவே குழந்தையொன்று,

அது

கொத்தி விழும்

கொய்யாவிற்காக..

கிரகணம்

 கிரகண நாட்களில்

விரைந்து வீடு திரும்புகிறார்கள்.

கிரகணநேரம் 

உணவு உண்ணக்கூடாது,

வெளியே செல்லக்கூடாது,

வானம் பார்க்கக்கூடாது,

ஊர்க்கட்டுப்பாடு

கோவில் நடையும்

சாத்தப்படுகிறது.

அம்மன்தான் பாவம்

திகைத்துப் பார்க்கிறாள்!

முகவரியற்றவன்

 நீங்கள் நினைப்பதுபோல்

முகவரியற்றவனின்

ஒருநாள் ஒன்றும்

அவ்வளவு கடினமாக

இருப்பதில்லை.

அவன் அவனாகவே 

சுற்றித் திரிகிறான்.

உங்களைப் போல அல்ல..

பயணம்

பார்வையிழந்த சிறுமியொருத்தி

பேருந்துப் பயணத்தில்

பக்கத்து இருக்கையில்,

வழிநெடுகக் கிடைத்த

காட்சிகளின் கதை சொன்னேன்.

கொஞ்சம் கொஞ்சமாக

அவள் கண்களின் வழியே

காணத் தொடங்கினேன் இவ்வுலகம்.

வாழ்ந்து கெட்டவனின் வீடு

 சாலையோரம் யாருமற்ற

சிதிலமடைந்த ஜமீன் பங்களா.

உடல் முழுக்க நகைகளோடு

அமர்ந்திருப்பாள் 

 முன்திண்ணையில் ஜமீன் மனைவி,

பட்டாடையின்றி ஜமீனின்

புறப்பாடு இருந்ததில்லை,

விழாக்காலங்களில்

எல்லோருக்கும் விருந்து நிச்சயம்,

வாழ்ந்து கெட்டவனின் வீடு 

கடந்த காலத்தை எப்போதும்

சொல்லிக்கொண்டே இருக்கிறது.

காஃபி

 ஒரு நல்ல காஃபி

நல்ல தீர்வு கொடுக்கும்

என படித்ததாக ஞாபகம்.

இப்போதெல்லாம்

எல்லா சந்திப்புகளிலும்

நல்ல காஃபி இருக்கும்படி பார்த்துக்கொள்கிறேன்.

குறைந்த பட்சம்

நல்ல காஃபி அருந்திய

திருப்தியோடாவது

திரும்பலாம் இல்லையா?

கடவுள்

 நேற்று

கடவுள் கனவில் வந்தார்.

நீங்கள் கனவில் மட்டுமே

வருமாறு வரம் கேட்டேன்.

நிதர்சனம் உங்களால்

தாங்கவே முடியாதென்று.

இயல்பே இயற்கை

 எப்போதும் போலவே 

 இருந்து விடு. 

 நீண்ட வெறுப்பின் இடையே

 சிறு புன்னகை 

 அந்நியமாகவே படுகிறது